Historia miejscowości

Słupice(niem.Schlaupitz)

Państwo

Polska

Województwo

dolnośląskie

Powiat

dzierżoniowski

Gmina

Łagiewniki

Liczba ludności

450

Strefa numeracyjna

(+48) 71

Kod pocztowy

58-210 Łagiewniki

Tablice rejestracyjne

DDZ

50°48′50″N 16°44′37″E

Słupice(niem.Schlaupitz) –wieśwPolscepołożona wwojewództwie dolnośląskim, wpowiecie dzierżoniowskim, wgminie Łagiewniki.

W latach 1945-54 siedzibagminy Słupice.W latach 1975-1998miejscowość położona była wwojewództwie wrocławskim.

Zabytki

Według rejestruNarodowego Instytutu Dziedzictwana listę zabytków wpisane są obiekty:

• kościół parafialny św. Michała Archaniołazbudowany w latach1889-1890w styluneoromańskim
• pozostałości renesansowego dworu zXVI/XVIIIw., zrujnowanego po1945r.[1]

KościółwSłupicach

Parafiaśw. Michała ArchanioawSłupicachznajduje się wdekanaciedzierżoniowskimwdiecezji świdnickiej.Kościółw tej miejscowości wzmiankowany był już w1400, ale obecny, murowany, wzniesiono w latach1889-1890. Wybudowano go w styluneoromańskim. WXX wiekuprzeprowadzono w nim szereg remontów.PlebanięwSłupicachwybudowano wXVIII wieku, natomiast wOleszniew latach1985-1987.

Kościółfilialny wOlesznie

Statystyki

Parafialiczy 1500 wiernych. Jejproboszczemjestks.Marek Mielczarek, który zastąpiłks.Konrada Polesiaka. WparafiidziałaŻywy Różaniec, służba liturgiczna, Eucharystyczny Ruch Młodych i schola.

Miejscowości

Gmina Słupice– dawnagmina wiejskaistniejąca w latach 1945-1954[2]wwoj. wrocławskim(dzisiejszewoj. dolnośląskie). Siedzibą władz gminy byłySłupice.

Gmina Słupice powstała poII wojnie światowejna terenie tzw.Ziem Odzyskanych(tzw. II okręg administracyjny –Dolny Śląsk). 28 czerwca 1946 gmina – jako jednostka administracyjnapowiatu dzierżoniowskiego– weszła w skład nowo utworzonego woj. wrocławskiego[3][4].

Według stanu z 1 lipca 1952 gmina składała się z 3 gromad:Jaźwina,Olesznai Słupice[5]. Gmina została zniesiona 29 września 1954 wraz z reformą wprowadzającągromadyw miejscegmin[6]. Jednostki nie przywrócono 1 stycznia 1973 wraz z kolejną reformą reaktywującą gminy[7]

Historia

Dwór obronny zbudowany wg daty umieszczonej na portalu w 1507 roku. Pierwotny dwór wybudowany był w stylu gotyckim. Obecnie istniejąca budowla pochodzi prawdopodobnie z roku 1563, na co wskazywał umieszczony w jej wnętrzu, a obecnie nie zachowany napis: "FL 1563". Inicjały F.L. według autora katalogu śląskich zabytków Hansa Lutscha miały oznaczać Friedricha von Logaua. Dwór przebudowywano kilkakrotnie. Wpierw w roku 1583, następnie w XVII w. W XIX w. dwór odnowiono. W tym czasie fosa uległa niemal całkowitej degradacji, uległo zniszczeniu skrzydło południowe oraz renesansowa część budowli. Następna przebudowa miała miejsce na przełomie XIX i XX w. Zachodnią część dworu pozbawiono zabytkowego detalu. Po roku 1945 budynek wykorzystywano tylko w części, był on dewastowany i ulegał stopniowemu zniszczeniu. Na pocz. lat 80. istniały jeszcze ceramiczne dachy nad nowszymi partiami budynku oraz wolno stojący fragment na styku skrzydła południowego i zachodniego. - Pod koniec XIX w. właścicielem majątku był książę Schonäich-Carolath z Siedliska. Obecnie dwór jest całkowicie opuszczony i zrujnowany. Nie ma dachów, całość zabudowań porasta dzika roślinność.

Opis

Budowla renesansowa, w ruinie. Zachowało się skrzydło północne i wschodnie, fragmenty murów skrzydła zachodniego, ściana szczytowa z renesansową kamieniarką, część sklepień kolebkowych i krzyżowych dolnej kondygnacji, ślady po fosie, sklepiona sień w zachodniej części, ślady wykuszy latrynowych oraz piec piekarniczy we wschodniej części na piętrze.

Park

W pobliżu budynku, nad strumieniem, rośnie pomnikowy dąb szypułkowy o obwodzie 530 cm